Dream on everyone...

22-06-2016

Dromen. Heb jij ze nog? Zo ja, doe je er ook iets mee en zo nee, waarom in godsnaam niet?

Eigenlijk is het een raar fenomeen. Iedereen kan dromen. Er is geen wet, over het paard getild staatshoofd of megalomane, door zichzelf verkozen bestuurder-met-gouden-kranen, die je dat kan beletten. Niemand kan in je hoofd kijken. Nog niet in ieder geval. Dus in theorie kun je het de hele dag doen: dromen van wat je nog wil bereiken in het leven. Wat je perse nog wil doen voordat je doodgaat, wie je nog wil ontmoeten, wat je nog wil zien, meemaken, proeven en beleven.

Waarom niet!?
En toch gebeurt dat vaak helemaal niet. Door de waan van alledag (wat eten we vandaag?), doordat je vast zit aan hypotheek, een gezin en een hond of doordat je met vijftig andere oorlogsvluchtelingen in een tentje zit te wachten op een verblijfsvergunning en een betere (lees veilige) toekomst voor jou en je bloedjes. In dat laatste geval kun je nog steeds dromen, maar de inhoud zal waarschijnlijk een stuk pragmatischer van aard zijn. Namelijk een dak boven je hoofd, een baan en een leuke school voor de kinderen. 

Dromen als luxe
Zo bezien is dromen van wat jij als persoon nog wil bereiken, doen, beleven en meemaken eigenlijk een enorme luxe. Het betekent namelijk dat je de eerste 4 Maslow-lagen hebt afgevinkt. Je hebt eten, drinken en een bed. Je bent veilig. Je hebt sociale contacten en krijgt in het beste geval erkenning voor wat je doet. Blijft over laag 5: zelfontplooiing. Dromen als luxe-fenomeen van mensen die toevallig op het rijkste stuk van de aarde, al dan niet geholpen door Beatrijs Smulders, op de wereld zijn gezet. Een ongekende luxe, die NIKS kost. Dromen zijn gratis. Of ze nou klein zijn of groot. 'Jaja', hoor ik jullie denken, 'maar wat als ik nou droom van een groot, wit huis op Ibiza met een niervormig zwembad, waaraan ik nooit meer iets anders hoef te doen dan niksen op mijn Lamzac?' Ok. De uitvoering kost soms wel geld. Maar de droom die eraan ten grondslag ligt (ik wil zó succesvol zijn in wat ik doe, dat ik onafhankelijk word), kost dan weer niks.

Eentje maar
Wat ik maar wil zeggen: als je de oneindige mazzel hebt dat je hier geboren bent en je toch de hele dag inwendig klagend op een saai kantoor doorbrengt, met collega's die je op geen enkele manier zou kiezen als vriend, waarna je naar een huis gaat wat je niet mooi vindt, om TV-programma's te kijken die je tranentrekkend slecht vindt, is het tijd om daar wat aan te doen. Zet om te beginnen je grootste droom eens op papier (een B&B beginnen, personal trainer worden, moeder dan wel vader worden, voor een goed doel gaan werken, een boek schrijven, een wereldreis maken). En een heleboel kleintjes eronder (een serre aan het huis, de Mont Ventoux op fietsen, bloeiende planten op het balkon zetten, goed leren koken, net zo'n killerbody als Fajah kweken, een heel seizoen Orange is the new black kijken op een maandag). Whatever makes you tick. Alleen dat is namelijk al een feest. Een heerlijk luxe, gratis feest. Bekijk daarna eens wat er ook echt haalbaar voor je is uit dat rijtje en ga er daar nou eens één van laten uitkomen dit jaar. Eentje maar. Gewoon omdat het kan.

En omdat je eigenlijk een verwend stuk vreten bent, als je het niet doet.